Κι αν τα αντικείμενα παράγονταν με τον τρόπο που αναπτύσσεται το λογισμικό ανοιχτού κώδικα; Η δημιουργία λογισμικού έχει γίνει μια ευέλικτη, συνεργατική και ευπροσάρμοστη διεργασία: αναπτύσσονται πρότζεκτ όπου ο κώδικας μοιράζεται ανοιχτά, αναθεωρείται, προσαρμόζεται και διανέμεται. Την ίδια ώρα, οι οικιακές συσκευές εξαρτώνται όλο και περισσότερο από άκαμπτα πρότυπα παραγωγής, γεγονός που οδηγεί σε απουσία δυνατότητας διόρθωσης, μικρότερη ικανότητα προσαρμογής και περισσότερα απόβλητα. Χάρη στις οικονομικά προσιτές τεχνολογίες της ψηφιακής παραγωγής και στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, η μετάφραση του κώδικα σε ύλη έχει καταστεί δυνατή για τον καθένα. Ο προγραμματισμός αντικειμένων αποσκοπεί συνεπώς να φέρει τις πρακτικές του λογισμικού ανοιχτού κώδικα στον κόσμο των συσκευών (ανοιχτού hardware). Έτσι, εγκαταλείπεται η προσέγγιση «από πάνω προς τα κάτω» (από την εταιρεία στον καταναλωτή) χάριν μιας πρακτικής όπου τα αντικείμενα σχεδιάζονται, αναπτύσσονται και παράγονται δημοκρατικά, μέσα σε ανοιχτές κοινότητες.