Το Θερινό Σχολείο Εφαρμοσμένης Αυτονομίας είναι μια ερευνητική πρωτοβουλία με στόχο την καταγραφή της τεχνογνωσίας, αλλά και των πολιτικών και συναισθηματικών χαρακτηριστικών της αυτόνομης κατοίκισης. Η υποδομή του είναι λειτουργικά αυτάρκης, στοχεύοντας σε ένα μοντέλο βιωσιμότητας το οποίο είναι βασισμένο σε ένα κλειστό σύστημα ανατροφοδότησης όπου οι εξαγόμενες «άχρηστες» ουσίες (από οργανικά απόβλητα έως λέξεις) βρίσκουν ξανά κάποια χρησιμότητα στο υλικό ή κοινωνικό σώμα του κυκλώματος. Στη βάση του εκπαιδευτικού προγράμματος βρίσκονται θεματικές ενότητες όπως η αυτονομία, η open source γνώση, η συνεργασία, η αυτογνωσία, η αστική ανάπτυξη και η ανταλλακτική οικονομία ή η οικονομία που βασίζεται στην έννοια του δώρου. Το σχολείο είναι ανοιχτό σε όλους, αλλά η χωρητικότητά του είναι για μόνο δύο «οικότροφους» οι οποίοι δεσμεύονται να μείνουν εκεί μία ή δύο εβδομάδες. Σε κάθε αλλαγή, η ομάδα που φεύγει και αυτή που έρχεται περνούν μαζί μία μέρα ανταλλαγής γνώσης και εμπειριών. Παρότι το πρόγραμμα προτείνει «εργασίες και μαθήματα», ο κάθε συμμετέχων είναι ελεύθερος να διεξάγει το δικό του ερευνητικό θέμα.
Το συνολικό πρότζεκτ είναι αποτέλεσμα μιας καλλιτεχνικής ερευνητικής εργασίας σε ακαδημαϊκό περιβάλλον, ενώ ολοκλήρωσε τον κύκλο του αφού έγινε το ίδιο ένας τόπος μάθησης με τη δική του λογική, υποδομή και αισθητική—ένα σχολείο όπου προωθούνται εναλλακτικοί τρόποι διαπαιδαγώγησης, όπου κανείς μαθαίνει μέσα από εμπειρίες και αυτογνωσία. Πλάθοντας νέους τρόπους ζωής, πιο κοντά στα κοινά αγαθά και τη συνεργασία, αφήνοντας πίσω τον ατομικισμό και, συνάμα, υποστηριζόμενοι από αποκεντρωμένες υποδομές παραγωγής ενέργειας και τροφής, ίσως να αρχίσουμε να διακρίνουμε σταδιακές αλλαγές θεσμών που αποτυγχάνουν να εκπροσωπήσουν τη σύγχρονη κοινωνία και την πολιτιστική μας ταυτότητα, καθώς και συνηθειών που πλήττουν το περιβάλλον.