Η εταιρεία Po.In-Inc. (Pointless Inventions Incorporated) παράγει αντικείμενα καθημερινής χρήσης που, αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά, έχουν εισβάλει στη ζωή όλων μας. Δεν υπάρχει νοικοκυριό που να μη χρησιμοποιεί τον αυτόματο γραφέα, το κυστόφωνο ή την εξω-οδοντοστοιχεία.

Η εταιρεία Po.In-Inc., στηριζόμενη στην αμέριστη εμπιστοσύνη του καταναλωτή προς το παραχθέν προϊόν, δεν διστάζει να ακυρώσει τη λειτουργικότητα του προϊόντος στο όνομα της μηχανικής ανεξαρτησίας. Μια λάθος σύνδεση, ένα κακώς αρθρωμένο δικτύωμα, φέρνουν τα αντικείμενα σε λειτουργική αχρηστία. Φτιάχνουμε γεννήτριες αρνητικής εντροπίας, μηχανές οι οποίες δυσλειτουργούν από σχεδιασμού τους, με στόχο, όταν αναπόφευκτα χαλάσουν, να λειτουργούν τέλεια. Ο χρήστης, εξαιτίας της μαζικής και εκτεταμένης παρουσίας των μηχανών στην καθημερινή ζωή, δεν μπορεί να αμφισβητήσει και να αντιταχθεί στη χρήση τους. Η ύπαρξή τους του είναι αναγκαία, καθώς χωρίς αυτήν θα ήταν υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει μόνος τη φθαρτότητα που ορίζει τον ίδιο. Είναι αδύνατο να αποποιηθούμε τη δύναμη της συνήθειας, τις μικρές ηδονιστικές τελετές των μηχανικών κινήσεων, που επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά. Ο άνθρωπος, ο εφευρέτης μηχανημάτων και ιδεών, είναι ένας ασταμάτητος δημιουργός ερειπίων. Μια μηχανή εν λειτουργία είναι ένα ανείσπρακτο συμβόλαιο, ένα αντικείμενο που μετεωρίζεται πάνω από την ερήμωσή του, και μονότονα, αέναα, αρνείται την πραγματική του μοίρα. Στο μεταξύ, οι συσκευές μας συνεχίζουν επ” άπειρον να εκτελούν την ίδια εργασία. Η μηχανή είναι τελικά ένας ακόμη γραφειοκράτης.

Universal Doodling Machine: Ο χρήστης επιχειρεί να σχεδιάσει κάτι επί ενός μετακυλιόμενου χαρτιού, χρησιμοποιώντας έναν αρθρωτό βραχίονα, ενόσω ένα ηλεκτρικό μοτέρ τον περιστρέφει σε τυχαία διαστήματα, καθιστώντας το όλο εγχείρημα αδύνατο. Στο τέλος, ο χρήστης παραδίδεται και επιχειρεί να χορέψει με το μηχανικό χέρι, αντί να του αντιτεθεί. Η παρτιτούρα του χορού τους τυπώνεται από τη γραφίδα στο μέσο του βραχίονα.

Έξω-οδοντοστοιχία: Μία συσκευή σχεδιασμένη για την πολτοποίηση της τροφής. Η πεπτική οδός αναπαρίσταται πλήρως, έως ότου το (βεβηλωμένο) φαγητό τοποθετείται στο πιάτο διαμέσου του ρομποτικού πρωκτού. Το μηχάνημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να φάει τα νύχια σας. Λειτουργεί χειροκίνητα ή με ρεύμα.

Κυστόφωνο: Μία μουσική συσκευή, καθώς και ένα ατελές μηχάνημα φουσκώματος μπαλονιών. Μία ρομποτική βελόνα δρα ως προστασία απέναντι στην έπαρση, διδάσκοντάς μας τον ήχο των μπαλονιών όταν σκάνε.

Ευτύχης Ευθυμίου

Τόπος εργασίας: Αθήνα/ Βόλος

Βιολόγος και σχεδιαστής, είναι απόφοιτος του Τμήματος Βιολογίας (Β.Ε.Τ.) του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Μεταπτυχιακού “Συμβιώσεις” της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Βόλου. Διερευνά την εφαρμογή της συστημικής σκέψης στο σχεδιασμό και τη μορφογένεση, μέσα από τη χρήση αυτοποιητικών σχεδιαστικών συστημάτων. Εργάζεται ως Βοηθός Καθηγητή στην Αρχιτεκτονική Σχολή Βόλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ως Computational Instructor στο DedodeFabLab. Είναι μέλος της ομάδας εργασίας για την ελληνική συμμετοχή “Agrimiká – Why We Look At Animals?” στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας, με τη Μαρία Παπαδημητρίου, καθώς και ιδρυτικό μέλος της εικαστικής πλατφόρμας Souzy Tros. Πέραν αυτού, τον ενθουσιάζει κάθε σχεδιαστικό εγχείρημα, είτε αυτό είναι ένα αρχιτεκτονικό πρότζεκτ, μια live media περφόρμανς ή ένα κόμικς. Έχει συνδημιουργήσει θεατρικές παραστάσεις, περφόρμανς, installations και σκηνικά περιβάλλοντα, ενώ το ακαδημαϊκό και καλλιτεχνικό του έργο έχει παρουσιαστεί διεθνώς, σε εκθέσεις, συνέδρια και εκδόσεις (ενδεικτικά: Collecting Architecture Territories, GSAPP/Deste || Apomechanes: Non-linear Computational Design Strategies). Θα ήθελε ο κόσμος να μοιάζει περισσότερο με το μπλοκάκι του.

Ελισάβετ Αντάπαση

Τόπος εργασίας: Αθήνα

Σκηνοθέτης, σκηνογράφος και ερευνήτρια, εργάζεται σε ένα ευρύ πεδίο ανάμεσα στο θέατρο, το σχεδιασμό, την αρχιτεκτονική και τα οπτικοακουστικά μέσα, αναζητώντας τη δημιουργία πρωτότυπων, πειραματικών έργων με κοινωνικό προβληματισμό.

Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού διπλώματος MA Advanced Theatre Practice από το Royal Central School of Speech and Drama, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Σπούδασε θέατρο, φιλοσοφία και οπτικοακουστικά μέσα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Research Institute of Media and Performance Studies του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης.

Έχει συνδημιουργήσει παραστάσεις, site-specific περφόρμανς, ταινίες, video art projects και installations στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στη 12η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο με τη μικρού μήκους ταινία hands one και στην Quadrennial της Πράγας του 2011. Είναι μέλος της ομάδας εργασίας για την ελληνική συμμετοχή στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας με το έργο “Agrimiká – Why Look At Animals?” της Μαρίας Παπαδημητρίου. Αγαπά τις γάτες, τα ταξίδια και τον κινηματογράφο.

Χριστίνα Αντζουλάτου

Τόπος εργασίας: Χανιά

Η Χριστίνα Αντζουλάτου είναι τριτοετής φοιτήτρια αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Συμμετέχει ενεργά σε εκθέσεις και σεμινάρια «Imagine the City: Kozani, Διεπιφάνεια» και αναζητά εναλλακτικές θεωρήσεις του χώρου και της μορφής που θα την οδηγήσουν στη δημιουργία του προσωπικού της σχεδιαστικού συντακτικού. Είναι μια ταλαντούχα αρχιτεκτόνισσα εν-τη-γενέσει, με σπουδαία πράγματα μπροστά της!

country

Ελλάδα

year

2014

download