Οι μηχανές κοπής με τεχνολογία λέηζερ παράγουν σημαντική ποσότητα αποβλήτων, στα οποία περιλαμβάνονται επίσης και κάποια από τα ίδια τους τα μέρη. Τα στοιχεία του τραπεζιού φόρτωσης –μεταλλικές ράβδοι με πριονωτή οδόντωση– χρειάζονται αντικατάσταση περίπου κάθε 2 με 3 εβδομάδες. Λόγω της θερμοκρασίας του λέηζερ, οι οδοντώσεις λιώνουν και οι ράβδοι πωλούνται στη συνέχεια σε πολύ χαμηλή τιμή ως ανακυκλώσιμο υλικό. Το έργο αποσκοπεί να δώσει ένα δεύτερο λόγο ύπαρξης σε αυτά τα υλικά, στο σύνολό τους, αναζητώντας στρατηγικές για μια νέα χρήση τους μέσω της ανακύκλωσης. Σε αντίθεση με άλλα κατάλοιπα περιοδικής παραγωγής, αυτά τα υλικά σχηματίζουν μια σταθερή ποσότητα αποβλήτων που έχει πάντα την ίδια μορφή.

Επιπλέον, παράγονται από την ίδια την εταιρεία. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά δίνουν τη δυνατότητα στα συγκεκριμένα κατάλοιπα να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για μία ακόμα διαδικασία σχεδιασμού. Πρόθεσή μας είναι να διερευνήσουμε τις δυνατότητες ανασχεδιασμού της μορφής των αρχικών στοιχείων εντός του λειτουργικού τους πλαισίου προκειμένου να διευκολύνουμε τη δεύτερη ζωή τους. Κατόπιν, μετά την πρώτη χρήση τους, τα στοιχεία θα κοπούν και/ή θα καμφθούν για να αποκτήσουν μεγαλύτερη σταθερότητα και να λάβουν τη νέα τους μορφή. Τέλος, μπορεί να γίνει αντιδιαβρωτική επεξεργασία τους και να συνδυαστούν με άλλα υλικά. Η τυχαία φύση της διεργασίας τήξης μετατρέπει τα τυποποιημένα στοιχεία σε μοναδικά αντικείμενα. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η μηχανή λέηζερ ενσωματώνει στη βιομηχανική διαδικασία έναν παράγοντα αβεβαιότητας, που είναι συνήθως ένα διακριτικό χαρακτηριστικό της χειροτεχνίας.

Το Reboots είναι ένα ανοιχτό πρότζεκτ που εισάγει στη διαδικασία σχεδιασμού την ιδέα της δεύτερης ζωής ενός αντικειμένου. Ένα πρώτο μέρος της έρευνας παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της BIO50 – 24ης Μπιενάλε Design της Λιουμπλιάνα, στην ενότητα Κρυφές Χειροτεχνίες (με σύμβουλο την Τούλγκα Μπάυερλε). Αυτά τα συγκεκριμένα αντικείμενα, που υλοποιήθηκαν σε συνεργασία με μια σλοβένικη εταιρεία μετάλλου, δημιουργήθηκαν ως ανοιχτές δομές, παρά ως τελικά προϊόντα, με την πρόθεση να διευκολυνθεί η συνεργασία με άλλους επαγγελματίες στην περαιτέρω ανάπτυξή τους.

Ο Αλεσσάντρο Φόρτε σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας (Unical di Arcavacata) και στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Βαρκελώνης (ETSAV). Η Σωνέτ Πο σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών της Βρέμης. Ζουν και εργάζονται μεταξύ Ιταλίας, Γερμανίας και Σλοβενίας. Το κοινό έργο τους αναπτύσσεται παράλληλα με την ατομική έρευνα που κάνει ο καθένας τους από το 2009. Χρησιμοποιούν ποικίλα μέσα στα πεδία τόσο των εικαστικών τεχνών όσο και του design. Έργα τους έχουν εκτεθεί στην Ευρώπη, στην Αφρική και στην Αμερική, από ιδρύματα όπως το Μουσείο MAXXI της Ρώμης, η BIO50 – 24η Μπιενάλε Design της Λιουμπλιάνα, το Dak’art OFF – Dak’Art – 11η Μπιενάλε Σύγχρονης Αφρικανικής Τέχνης, το Ιταλικό Περίπτερο στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας, το Bramante Cloister της Ρώμης.

collaborators

Shawnette Poe

country

Σλοβενία

year

2014